Gays debuutroman gaat over de Haïtiaanse Mireille Duval, een advocaat uit Miami, die met haar Amerikaanse, blanke man en hun 9 maanden oude zoontje haar gefortuneerde ouders bezoekt in Haïti. Ze wordt gekidnapt en 13 dagen vastgehouden door een bende. Mireille wordt gemarteld en onderworpen aan groepsverkrachting, alles heel uitdrukkelijk ...
Gays debuutroman gaat over de Haïtiaanse Mireille Duval, een advocaat uit Miami, die met haar Amerikaanse, blanke man en hun 9 maanden oude zoontje haar gefortuneerde ouders bezoekt in Haïti. Ze wordt gekidnapt en 13 dagen vastgehouden door een bende. Mireille wordt gemarteld en onderworpen aan groepsverkrachting, alles heel uitdrukkelijk en precies beschreven. In de rest van het verhaal is ze bezig met de verwerking daarvan.
Het boek, dat je in een zucht uit hebt, werpt interessante vragen op over sekse- en klasseverschillen en over het feit dat kidnappingen in Haïti schering en inslag zijn. Gay spoort de lezer aan na te denken over bevoorrechte posities en onderstreept nog maar eens dat niemand perfect is. Maar literatuur wil het niet worden. Dat heeft te maken met zinnen als deze: 'De tere beenderconstructie in mijn wangen klopte fel' en : 'Ik moest de broze hoop blijven koesteren dat ik naar mijn nog-lang-en-gelukkig kon terugkeren.' Het heeft ook te maken met warrige pe…Read more
Gays debuutroman gaat over de Haïtiaanse Mireille Duval, een advocaat uit Miami, die met haar Amerikaanse, blanke man en hun 9 maanden oude zoontje haar gefortuneerde ouders bezoekt in Haïti. Ze wordt gekidnapt en 13 dagen vastgehouden door een bende. Mireille wordt gemarteld en onderworpen aan groepsverkrachting, alles heel uitdrukkelijk en precies beschreven. In de rest van het verhaal is ze bezig met de verwerking daarvan.
Het boek, dat je in een zucht uit hebt, werpt interessante vragen op over sekse- en klasseverschillen en over het feit dat kidnappingen in Haïti schering en inslag zijn. Gay spoort de lezer aan na te denken over bevoorrechte posities en onderstreept nog maar eens dat niemand perfect is. Maar literatuur wil het niet worden. Dat heeft te maken met zinnen als deze: 'De tere beenderconstructie in mijn wangen klopte fel' en : 'Ik moest de broze hoop blijven koesteren dat ik naar mijn nog-lang-en-gelukkig kon terugkeren.' Het heeft ook te maken met warrige perspectief- en tijdwisselingen (we springen van het ene hoofd naar het andere terwijl we technisch gezien nog in het ene hoofd zitten). Maar het heeft vooral te maken met het gebrek aan literaire verbeelding, zoals in de dialogen tussen Mireille en haar man of de vader-dochterrelatie. Er blijft geen geheim over.
Om literatuur te laten ademen zijn suggestie en subtiliteit nodig in plaats van melodramatische actiescènes. Geen Bookerprizenominatie dus. Wel een Oprah Winfreytip.
Roxane Gay, In ongetemde staat, 368 p., 18,90 euro.
Vertaling: Aleid van Eekelen.
Verschijnt ook als e-book.
Hide text