Voor zijn verjaardag krijgt hij een saai geschenk, een woordenboek, waarin tegen alle verwachtingen in toch heel wat avonturen schuilen. Jasper begint te lezen en te zoeken. Woorden rollen hem tegemoet, overspoelen hem, dagen hem uit en leveren strijd met hem. Hij beleeft hachelijke avonturen met dingen die dubbelzinnige namen dragen. Hij weet niet goed wat ze betekenen en komt daardoor in moeilijkheden. Het ding dat eruitziet als een inktvis, is helemaal geen vis, bijvoorbeeld, maar een octopus. Sneeuw is niet zomaar sneeuw voor eskimo's, er bestaan wel honderden soorten. Eskimo's heten trouwens eigenlijk Inuit of Inoek.

Jasper verzuipt bijna in de letters en de woorden. In zijn boek roeit hij met een kajak over de regels, tegen de stroom op. Hij wordt op het droge gegooid, en denkt dat de zwarte figuurtjes die hem tegemoet komen Hottentotten zijn. Alweer mis. Even verderop krijgt Jasper kippenvel van de tranen van een krokodil, want zijn woordenboek zegt dingen die er niet zijn. En zo gaat het voort tot Jasper de kracht vindt om zelf woorden uit te vinden. Hij schrijft het woordenboek verder, met eigen woorden, tot het af is, en tovert met letters ('abracadabra' is niet voor niets zijn moeilijkste lijfspreuk).
Jasper krijgt er een broertje of zusje bij. Aan het begin van het boek was dat nog een onbekende concurrent, aan het einde het klankbord bij uitstek voor Jaspers nieuwe taal.
Het woordenboek heeft wat weg van een stunt. Op een wel heel aparte manier, wervelend en poëtisch, vertelt Marita De Sterck het verhaal van een kind dat samen met de woorden ook zijn zelfvertrouwen terugvindt. Ze staat stil bij de rijkdom, maar ook het complexe van taal. Hoe taal voor iemand een dankbaar hulpmiddel, maar evengoed een struikelblok kan zijn. Het woordenboek is een niet voor de hand liggend boek, maar de extra inspanning die het vergt, is beslist de moeite waard.

Het aandeel van illustrator Klaas Verplancke gaat veel verder dan tekeningen bij een tekst. Hij bouwt mee de sfeer van het verhaal op en maakte een aparte collage van foto's en tekeningen, etsen en kleurenprenten. Letters staan gebold tot golven, Jasper loopt over de pagina's van een uitvergroot woordenboek.

Het duo Verplancke/De Sterck heeft ook vroeger al samengewerkt, maar dit boek mag een hoogtepunt in hun gezamenlijke oeuvre heten.

Voor zijn verjaardag krijgt hij een saai geschenk, een woordenboek, waarin tegen alle verwachtingen in toch heel wat avonturen schuilen. Jasper begint te lezen en te zoeken. Woorden rollen hem tegemoet, overspoelen hem, dagen hem uit en leveren strijd met hem. Hij beleeft hachelijke avonturen met dingen die dubbelzinnige namen dragen. Hij weet niet goed wat ze betekenen en komt daardoor in moeilijkheden. Het ding dat eruitziet als een inktvis, is helemaal geen vis, bijvoorbeeld, maar een octopus. Sneeuw is niet zomaar sneeuw voor eskimo's, er bestaan wel honderden soorten. Eskimo's heten trouwens eigenlijk Inuit of Inoek.

Jasper verzuipt bijna in de letters en de woorden. In zijn boek roeit hij met een kajak over de regels, tegen de stroom op. Hij wordt op het droge gegooid, en denkt dat de zwarte figuurtjes die hem tegemoet komen Hottentotten zijn. Alweer mis. Even verderop krijgt Jasper kippevel van de tranen van een krokodil, want zijn woordenboek zegt dingen die er niet zijn. En zo gaat het voort tot Jasper de kracht vindt om zelf woorden uit te vinden. Hij schrijft het woordenboek verder, met eigen woorden, tot het af is, en tovert met letters ('abracadabra' is niet voor niets zijn moeilijkste lijfspreuk).
Jasper krijgt er een broertje of zusje bij. Aan het begin van het boek was dat nog een onbekende concurrent, aan het einde het klankbord bij uitstek voor Jaspers nieuwe taal.
Het woordenboek heeft wat weg van een stunt. Op een wel heel aparte manier, wervelend en poëtisch, vertelt Marita De Sterck het verhaal van een kind dat samen met de woorden ook zijn zelfvertrouwen terugvindt. Ze staat stil bij de rijkdom, maar ook het complexe van taal. Hoe taal voor iemand een dankbaar hulpmiddel, maar evengoed een struikelblok kan zijn. Het woordenboek is een niet voor de hand liggend boek, maar de extra inspanning die het vergt, is beslist de moeite waard.

Het aandeel van illustrator Klaas Verplancke gaat veel verder dan tekeningen bij een tekst. Hij bouwt mee de sfeer van het verhaal op en maakte een aparte collage van foto's en tekeningen, etsen en kleurenprenten. Letters staan gebold tot golven, Jasper loopt over de pagina's van een uitvergroot woordenboek.

Het duo Verplancke/De Sterck heeft ook vroeger al samengewerkt, maar dit boek mag een hoogtepunt in hun gezamenlijke oeuvre heten.

Marita De Sterck en Klaas Verplancke, Het Woordenboek of hoe Jasper zijn woorden vond, Lannoo, vanaf acht jaar.