De dag dat ze hem zouden doden...": dat is de ongewone aanhef van deze korte Zuid-Amerikaase roman, die zowat de kroniek wil zijn van een moord, door twee broers bedreven om de oneer te wreken die hun zuster was aangedaan. Het eigenlijke drama en dus ook het kader van de roman beslaat nauwelijks één uur in de tijd, maar in dat ene uur zitten, naast een haarfijne beschrijving van de gebeurtenissen zelf, voorgeschiedenis en omstandigheden verwerkt die tot de moord hebben geleid en hem meer en meer een ritueel karakter geven, hem doen voorkomen als de afsluiting van een onontkoombaar proces met tragische allures. Andermaal toont de Colombiaanse auteur hierbij aan over ruimschoots voldoende vormbeheersing te beschikken om dit voor ons eerder exotische gegeven van Zuid-Amerikaanse schijn-bravoure bijna hallucinant te laten overkomen, ook al weet men van bij de aanhef al waarop het drama zal uitlopen. [Hugo Van Hoecke]

Deze novelle verhaalt de omstandigheden rond de moord op Santiago Nasar, gepleegd door de tweelingbroers Vicario in een dorp in Guijara. In deze Columbiaanse streek is Màrquez in 1928 geboren en daar speelt zich eveneens zijn ook hier niet geëvenaarde meesterwerk 'Honderd jaar eenzaamheid' af. Het verhaal wordt op niet-lineaire wijze verteld door een dorpsgenoot en schoolvriend van Santiago m.b.v. getuigenissen van een groot aantal dorpelingen. Het boek draagt kenmerken van Màrquez eerdere werk. Men vindt bijvoorbeeld weer de afstandelijke verteltrant die onder meer maakt dat de humor nergens misplaatst is, de originele, vaak terloopse, pittoreske details en het bovennatuurlijke. De kwaliteit van het boek beantwoordt aan wat van deze auteur verwacht mag worden. In deze druk is weer opgenomen 'Het verhaal van het verhaal' (12 p.), over de ontstaansgeschiedenis van deze op ware gebeurtenissen gebaseerde novelle. Pocketeditie; normale druk.