Wilbur en Charlotte, een big en een spin, zijn de hoofdfiguren van Charlotte's Web, een verhaal dat, zoals de auteur het zelf aangeeft, het doen en laten van mensen en dieren op de boerderij aan de orde stelt, met als specifiek probleem de doodsdreiging die sommige dieren ? in dit geval Wilbur ? boven het hoofd hangt. Het begint al als Wilbur bij zijn geboorte te klein en te zwak is. Veerle, het dochtertje van de boer, weet te voorkomen dat hij gedood wordt en ontwikkelt een nauwe band met het biggetje. Als hij wat ouder is, leeft hij als enige big tussen andere dieren, maar hij slaagt er niet in een vriendje te vinden. Tot hij een lieve, zachte stem hoort die hem toespreekt: "Ik wil je vriend wel zijn. Ik heb de hele dag naar je gekeken en ik vind je aardig." Het is de stem van Charlotte, die boven het varkenshok haar web heeft gemaakt. Even ziet het leven er zonnig uit voor Wilbur, maar als hij ziet hoe Charlotte aan haar voedsel komt, slaat de twijfel toe. Zo blijkt ze erg meedogenloos, sluw en bloeddorstig te zijn. Wilbur zal spoedig merken dat de spin een gouden hart heeft en in moeilijke ogenblikken voor hem opkomt. Het is Charlotte die een list verzint om te voorkomen dat Wilbur geslacht zal worden. Een heel slimme list, waardoor Wilbur ook nog beroemd wordt. Met haar draden kan Charlotte nl. schrijven, en zo maakt ze allerlei lovende opmerkingen over haar vriend. Helaas, spinnen leven niet zo lang, maar gelukkig leeft Charlotte lang genoeg om voor een nageslacht te zorgen en om het genoegen te smaken dat haar list gelukt is. In een ontroerende passage beschrijft White het definitieve afscheid tussen Wilbur en Charlotte; een bewijs van groot schrijverschap.

Doorheen het boek zijn er bovendien tal van fijngevoelige filosofische overpeinzingen over vriendschap, nageslacht, leven en dood, en de onmacht om alles te begrijpen. Dat alles wordt vanzelfsprekend in het verhaal opgenomen. Zo zegt Charlotte in het afscheidsgesprek: "Wat stelt het leven eigenlijk voor? We worden geboren, leven een tijdje, en sterven. Het leven van een spin heeft iets akeligs, met al dat vangen en eten van vliegen. Door jou te helpen, heb ik mijn leven misschien iets verbeterd. Dat kan nooit kwaad."

Charlotte's web heeft in de Angelsaksische landen de status van een moderne klassieker. Het boek verscheen in de Verenigde Staten in 1952, maar heeft, voor zover ik het kan beoordelen, nog niet de plaats gekregen die is weggelegd voor bv. Alice in Wonderland, Winnie-de-Poeh, Pinokkio, Niels Holgersson's wonderbare reis of Alleen op de wereld. Of Charlotte's web zich ooit in de gelederen van internationale klassiekers kan scharen, de tijd zal het leren. [Herman Kakebeeke] Hide text

Het biggetje Wilbur is met de fles grootgebracht door het meisje Veerle. Omdat ze elke dag met hem en de andere dieren van de boerderij speelt, kan ze de dieren verstaan. Als Wilbur bang is om geslacht te worden, bedenkt de spin Charlotte een heel slim plan. Dit kinderboek is in Amerika in 1952 voor het eerst uitgekomen, maar het heeft nog niets van zijn zeggingskracht verloren. De stijl is intiem, alsof de auteur het verhaal alleen voor jou vertelt. Het ademt vertrouwelijkheid, het argeloze van ieder kind. De dieren behouden hun eigenschappen, maar zijn ook als kind te herkennen. Het varkentje voelt zich eenzaam en is bang om dood te gaan. Terloops worden wetenswaardigheden over de dieren verteld. In vlot lopend, goed Nederlands vertaald. Het duidelijke lettertype en de ruime interlinie zorgen voor een rustige bladspiegel. Ook verschenen als 'gids'* met veel fotomateriaal uit de film, als luisterboek** (voorgelezen door journalist en programmamaker Anton de Goede) en op dvd***. Filmeditie zonder illustraties. Voorlezen vanaf ca. 8 jaar, zelf lezen vanaf ca. 10 jaar. Hide text