Dit tweede deel van de reeks 'Tunnels' is opnieuw een echte turf. Gordon en Williams zijn echter meester-vertellers, zodat de lezer toch nog voldoende meegesleept wordt om de afloop te willen kennen.

Will en Chester zijn nog steeds op zoek naar de stiefvader van Will. Samen met Wills broer Cal worden ze steeds dieper en dieper in het binnenste van de Aarde gedreven. In de bodem van de aarde woont een eigenaardig volk, dat het niet steeds goed met hen voor heeft. Will ontrafelt draadje per draadje zijn verrassende familiegeschiedenis en de banden die hij heeft met de ondergrondse gemeenschap. Ze beleven vreselijke avonturen en slagen er met moeite in te ontsnappen aan de gevaarlijke Styx. De schrijvers proberen om een aantal actuele thema's door het verhaal te verweven. Zo wordt ingegaan op de nood aan natuurbehoud, de uitwassen van de menselijke hebzucht en het gevaar van een vreselijke pandemie. Dit gebeurt op een geloofwaardige manier, zonder dat het de vaart van het verhaal vertraagt. De bloedstollende belevenissen volgen elkaar in razend tempo op. De schrijvers sparen bovendien geen enkel gruwelijk detail: het gegil is steeds 'ijselijk', het martelen is 'monsterlijk' en de blikken zijn 'doods'. De personages worden afgetuigd of verminkt door de plaatselijke fauna en flora. Sommigen slepen zich halfdood door het verhaal. "Ze hing nu tussen de Ruimers, die haar dwongen te lopen. De pijn was ondraaglijk. Ze voelde dat haar heup knarste, gebroken bot wreef langs gebroken bot, en ze viel bijna flauw. Zweet druppelde over haar voorhoofd en in haar ogen. Ze wist dat ze stervende was." Het boek is duidelijk niet geschikt voor gevoelige lezertjes, maar de schrijfstijl zorgt er wel voor dat je ? ondanks de lawine van gebeurtenissen ? wordt meegevoerd naar het universum van Gordon en Williams. Net als deel één is Dieper erg filmisch geschreven. Voor wat je in een film kan tonen, heb je in een boek echter vele woorden nodig, en die overdaad is soms moeilijk te verteren. Voor de lezer wordt het dan net zo'n worsteling als voor Will om het eind van de tunnel te kunnen bereiken. Hoe spannend Wills avontuur ook mag zijn, als lezer begin je toch te snakken naar de definitieve ontknoping van de cyclus. [Cindy Vanhove] Verberg tekst

Will, Cal en Chester, bekend uit het eerste deel uit de serie 'Tunnels'*, gaan verder het tunnelstelsel onder Londen in, achterna gezeten door de Styx en hun leider, Wills stiefzusje Rebecca. Een aantal verhaallijnen loopt naast elkaar en kruist elkaar: dat van Will, Cal en Chester die zich aansluiten bij de rebellen Drake en Elliott en het verhaal van Wills verdwenen moeder Sarah Jerome die na jaren bovengronds gepakt wordt door Rebecca en de Styx. Maanden gaan voorbij, vele kilometers worden afgelegd in het tunnelstelsel. Steeds rijst de vraag of het goed zal aflopen en of de verschillende personages weer bij elkaar komen? Wat staat hen nog te wachten? Het verhaal, dat onafhankelijk van het eerste deel te lezen is, zet je vanaf de eerste tot de laatste bladzijde op scherp. Een ongelooflijk spannend verhaal over macht en de eeuwige strijd tussen goed en kwaad, realistisch en beeldend geschreven. Het derde deel verschijnt in 2010. Vanaf ca. 12 jaar.

‘Dieper’ gaat gewoon verder waar ‘Tunnels’ ophield: Will Burrows is nog steeds op zoek naar zijn verdwenen vader. Will, Cal en Chester trekken almaar dieper de aarde in. Hoe dieper ze gaan, hoe mysterieuzer en gewelddadiger de omgeving wordt. Het Onderdiep is een desolate, wilde en angstaanjagende plek waar Coprolieten grondstoffen delven in ruil voor levensmiddelen. Ook hier heersen de Styx; al zijn er - zij het geïsoleerd - haarden van verzet. En al wil Will koste wat het kost zijn vader vinden, eerst moeten ze zien te overleven in deze vijandige wereld. Ze worden op sleeptouw genomen door Drake en zijn jonge beschermelinge Elliott: ze leren niet alleen voedsel vinden, maar ook zich te verdedigen tegen de Styx, die de jongens onder leiding van Rebecca, Wills bovengrondse ‘zus’, ongenadig opjagen. Wills echte moeder, Sarah, maakt eveneens jacht op hem. Nadat ze jaren uit handen van de Styx is kunnen blijven, wordt ze uiteindelijk toch gevangen. De Styx vertellen haar dat Will verantwoordelijk is voor de dood van haar broer Tam, en nu wil ze tot elke prijs de waarheid achterhalen, al kost dat het leven van haar zoon. Ondertussen blijkt dat de Styx niet alleen ondergronds willen heersen, maar ook bovengronds de macht willen overnemen: ze hebben een virus ontwikkeld, dat ze in dit boek als test op de mensheid loslaten. Gordon en Williams diepen de wereld die ze voor ‘Tunnels’ gecreëerd hebben, verder uit. Het boek zit vol avontuur, gevaar en overlevingsdrang als ware het een rollercoaster. Deze vreemde, ondergrondse wereld wordt in korte, snel afwisselende hoofdstukjes, belicht vanuit heel wat standpunten: de heersende Styx, de bange kolonisten, de verzetsstrijders, de verstrooide professor (vader Burrows) en natuurlijk onze helden. Maar net zoals in het vorige boek gaat de meeste aandacht naar de omgeving. De personages blijven tweedimensionele boekfiguren, al wordt in dit tweede deel de relatie tussen Will en Chester toch wel uitgediept. Vader Burrows blijft echter een ongelofelijk naïeve karikatuur en ook Sarah, Wills geboortemoeder, laat zich wel erg gemakkelijk zand in de ogen strooien door de door haar zo gehate Styx. Het boek zou geschikt zijn voor + 9-jarigen, maar dat lijkt mij erg jong, vooral omwille van de vele én expliciete geweldscènes en de sterke dreiging die uitgaat van de Styx met hun Gestapo-kantje. Ondanks alles heb ik deze 671 pagina’s tellende pageturner toch bijna in één ruk uitgelezen. Maar ook in dit tweede deel blijf je als lezer op je honger zitten want op het einde verdwijnen onze helden in een diepe schacht. Blijkbaar moeten ze nog dieper de aarde in, voor ze de wereld kunnen redden in deel 3.

Verberg tekst