De auteur van deze autobiografische roman is een gepensioneerde onderwijzer uit New York, waar hij in 1930 als kind van Ierse immigranten werd geboren. Na de dood van een zusje gaat het gezin terug naar Ierland. De vader is vaak werkeloos -en nog vaker dronken- en het steeds groter wordende gezin leeft in bittere armoede in Limerick. In dit boek beschrijft McCourt zijn jeugd, van zijn 6e tot zijn 19e jaar: één 'struggle for life', gezien door de ogen van een kind: vol verwondering, naïef, soms cru en steeds ontwapenend. Bij nauwkeurige lezing blijkt hoe knap dit boek is geconstrueerd: het vertellersperspectief en de keuze voor de tegenwoordige tijd leveren, zonder sentimenteel te worden, een ontroerend en levendig beeld op van een trieste jeugd in het Ierland van de jaren '30 en '40. Franks vader wil dat zijn kinderen bereid zijn om voor Ierland te sterven, de pastoor vindt dat je je leven moet geven voor het geloof: "...ik vraag me af of er nog iemand is die wil dat we blijven leven", luidt het even laconieke als cynische commentaar. Goede vertaling. Normale druk. Het boek kreeg de Pulitzer Prize 1997 voor biografie. Verfilmd; filmfoto op de omslag. Verberg tekst