Paula Maguire is forensisch psychologe bij de eenheid vermiste personen van de Londense politie. Op verzoek van haar baas neemt Maguire een job aan in het Noord-Ierse Ballyterrin, waar twee jonge meisjes verdwenen zijn. Ballyterrin is het geboortedorp van Maguire en haar vader woont er nog steeds, maar ze keert met gemengde gevoelens terug. Ze komt terecht in een nieuw team dat geleid wordt door de Brit Guy Brooking. Omdat een van de vermiste meisjes uit een welgesteld gezin komt, zit de pers bovenop de zaak. Er lijkt bovendien geen verband te bestaan met de verdwijning van het andere meisje, dat in een trailerpark woont.
Met Verloren schetst Claire McGowan een onthullend beeld van de moeilijkheden rond de strijd tussen Noord-Ierse katholieken en protestanten. Tot op de dag van vandaag heerst er nog altijd een spanning tussen beide groepen. Dat komt ook tot uiting in de uitgekiende samenstelling van het rechercheteam (blank, zwart, Iers, Brits, man, vrouw, katholiek, protestants…). De teamleden weten zelf ook dat hun samenstelling niet toevallig is, en toch zullen ze nauw en conflictloos moeten samenwerken om de vermiste meisjes te vinden. De Noord-Ierse situatie vormt een interessant decor, maar McGowan had hier nog wat dieper op kunnen ingaan en de politieke achtergrond meer kunnen vervlechten in het misdaadverhaal. De Noord-Ierse geschiedenis smaakt naar meer, maar het misdaadaspect in het boek is niet bloedstollend spannend, waardoor het verhaal nogal traag is.
Er is in Ballyterrin duidelijk iets gebeurd met hoofdpersonage Paula Maguire, want ze is niet happig op een terugkeer. Wat dat precies is, laat McGowan slechts bij mondjesmaat los, zodat je nieuwsgierigheid alsmaar toeneemt. Maguire heeft ook haar eigen werkmethodes. Gehoorzaamheid en teamwerk zijn haar vreemd en regelmatig trekt ze er in haar eentje op uit, tot wanhoop van haar oversten. Omdat ze altijd goede resultaten heeft kunnen voorleggen, komt ze er wel vaak mee weg. En ook in Verloren is Maguire de eerste die op het goede spoor van de vermiste meisjes raakt. Het levert alleszins boeiende confrontaties op tussen de speurders. Dat Maguires acties vaak nogal onbezonnen zijn, met gevaar voor eigen lijf en leden, kan zowel proactief als onverantwoord genoemd worden, maar het is een beetje vreemd dat een intelligente vrouw soms zo onbezonnen reageert. Het maakt haar wat onevenwichtig.
Toch is dit debuut van McGowan zeker de moeite waard om te lezen: de personages hebben de nodige geschiedenis, het boek leest vlot en speelt zich af tegen een boeiende achtergrond. Als McGowan haar plot nog iets minder uitgesponnen maakt en een beetje durft te schrappen, is het een schrijfster om in de gaten te houden. Haar jeugdige leeftijd (1981) doet alvast het beste vermoeden.
[Karen Vandyck] Verberg tekst

Forensisch psychologe Paula Maguire werkt bij de unit Vermiste Personen van de Londense politie. Haar chef krijgt het verzoek om haar beschikbaar te stellen bij het opzetten van een coldcaseteam in Noord-Ierland. Met tegenzin keert Paula naar haar geboorteplaats Ballyterrin terug, jaren na de nooit opgeloste vermissing van haar moeder. Paula en haar collega’s krijgen te maken met de vermissing van twee tienermeisjes. In 1985 zijn er in het stadje ook twee meisjes spoorloos verdwenen. Paula loopt hard van stapel, wat haar niet populair maakt. Als ze een verband legt tussen geloofsgemeenschap de Mission, die beide meisjes bezochten, neemt de zaak een gevaarlijke wending. Eerste deel in een reeks rond Paula Maguire, die geheimen met haar meedraagt. Ook het duistere stadje heeft een verleden (IRA) en iedereen heeft iets te verbergen. Paula deelt het bed met haar nieuwe baas, wordt geconfronteerd met haar jeugdliefde (de eigenaar van de stadskrant), verdwenen zwangere meisjes, adopties en zelfmoord. Vlot geschreven thriller, de plot zit goed in elkaar, met de nodige twists. Het slot is zowel tragisch als intrigerend voor het volgende deel. De Ierse auteur (1981) debuteerde met ‘The Fall’. http://clairemcgowan.net. Kleine druk. Verberg tekst